“أین عمار “

دیگر از این همه نیرنگ به تنگ آمده است / با علی لشگر شبرنگ به جنگ آمده است

هان ببینید چه دندان به غضب میسایند / که به پیکار بذ شیر عرب می آیند

فاش پیداست که از غیظ برافروخته اند / و چه کین ها که در انبان دل اندوخته اند

ظاهرا غصه میراث پیمبر دارند/ تا علی را مگر از مسند دین بردارند

پس چه در خانه نشستیم؟علی تنها ماند/ منتظر بهر چه هستیم؟ علی تنها ماند ….

ادامه »